voornemen 2011: Apple hacken!

Al vanaf mijn jeugd ben ik de trotse eigenaar van een Apple computer. Mijn moeder heeft een Grafisch bedrijf en zo doende ben ik opgegroeid met een Apple. Jarenlang was dit zeer voordelig wat betreft virussen. Voor hackers was het vaak niet interessant om een Apple virus te ontwikkelen en zo bleef mijn computer altijd virus vrij!

In een paar jaar tijd is de Apple van grafische computer naar trendy computer voor iedereen gegaan. Ze ontwikkelde de meest mooie design apparaten zoals Ipod, Iphone en nu dan ook de Ipad. Ik ben trotse eigenaar van al deze leuke, mooie gadgets maar helaas, dit creëert ook nadelen.

Want als ik de bronnen moet geloven wordt 2011 het jaar om de Apple apparaten te hacken. Voor de computercriminelen is dit vooral voordelig omdat steeds meer bedrijven werken met Iphones en Ipads…



http://www.appletablet.net/



Het is nog 2 dagen 2010… heb dus nog twee dagen de tijd om alles te beveiligen en te voorzien van virusscanners… en stiekem hoop ik natuurlijk dat het allemaal reuze meevalt en dat die computercriminelen eens een echte hobby gaan zoeken maar ik vrees het ergste…

Hoezo ouderwetse kerst?

Het is vast niemand ontgaan… Overal hangen lichtjes, kerstbomen zijn mooi versierd en je hoort kerstliederen alom! Bovendien niet onbelangrijk voor mij als student: nog drie dagen college en dan is het kerstvakantie!

Een periode vol gezelligheid, lekker eten en bij elkaar zijn. Nu hoor ik de oudere mensen onder ons bijna hardop denken… de jeugd weet niet meer waar kerst om gaat, ze zijn vervreemd van het geloof en het verleden… Eerlijk gezegd denk ik dat (wat betreft Nederland) ze daar wel een beetje gelijk in hebben. Ik ken weinig mensen die op zondag netjes naar de kerk gaan. Ik ken weinig mensen die echt stil staan bij de betekenis van kerst.

Service?

De laatste tijd is er erg veel kritiek op klantenservices. Kritiek die naar mijn mening terecht is. Ik word ook vaak slecht telefonisch geholpen maar niet alleen daar...

Laatst kocht ik twee broeken in een kledingwinkel, de jongen achter de kassa heeft mij niet 1 keer aangekeken. Hij was zo druk bezig met zijn collega dat hij mij totaal vergat! 

Ik heb zelfs een tijd gehad dat ik aan mezelf begon te twijfelen... Ben ik nou de enige die het irritant vind dat winkelpersoneel zichzelf belangrijker vindt dan de klanten? Het antwoord is gelukkig nee! Een vriendinnetje van mij pingde (blackberry berichtje) me van de week met een blog request... Ze ging naar de tandarts en de receptioniste die daar werkte heeft haar niet 1 keer aangekeken. Zelfs bij je eigen tandarts zijn de werknemers te druk met zichzelf... 

SEO trucjes worden nogmaals streng aangepakt.

Het klonk voor hem te mooi om waar te zijn: Negatieve publiciteit helpt mee aan linkbuilding. Hoger komen in Google was mogelijk doormiddel van slechte berichten over een webshop. Lees het uitgebreide artikel in de New York Times (wel Engelstalig) Dankzij deze slechte openbaarheid kwam de man met zijn webshop bij veel zoekwoorden op de eerste en tweede resultaten. De eigenaar van de webshop zal gedacht hebben ‘slechte publiciteit is ook publiciteit…’ Helaas voor hem, dit was van korte duur:

Google heeft na aanleiding van dit incident de webshop een levenslange ban gegeven en zij zullen dus niet meer te vinden zijn in Google.

Social Media censuur?

Vandaag was er veel onrust bij mij op school. Twee jongens uit mijn minor (ik volg de minor E-marketing en Sociale Media) zijn vandaag geschorst voor de cursus. Maar de reden waarom, die is echt meer dan schokkend. Twee studenten van de minor social media zijn geschorst voor het plaatsen van een Twitter bericht.

In mijn opinie vreemd... Je volgt een minor over social media en dan wordt jouw mening gecensureerd op jouw ‘vakgebied’. Natuurlijk wilde ik niet oordelen voor het zien van de tweets... Maar na het zien van deze tweets snap ik er nog minder van! Persoonlijke tweets, sommige misschien een beetje grof maar ach, over het algemeen niks boeiends of schokkends. Dus waarom worden zij dan geschorst?

Doei?

Twee keer in één week werd ik er mee geconfronteerd… doei, simpelweg het woord doei.

Eerst bekeek ik een management training waarbij er duidelijk werd gemaakt dat het not done was om doei te zeggen. Zelfs niet tegen je collega’s. Zelf had ik er nog nooit zo over na gedacht. Had het gezien en vergat het eigenlijk direct weer… Tot ik twee dagen later koffie ging drinken met mijn moeder. Ik vertelde haar over een nieuw idee voor mijn eigen onderneming en werd tijdens het gesprek gebeld door een vriendinen bij de afsluiting zei ik doodleuk tegen haar: doeeei!